Ałła Borisowna Pugaczowa (ros. Алла Борисовна Пугачёва) to rosyjska wokalistka, kompozytor, aktorka i reżyser. Sława Pugaczowej osiągnęła swój pik w latach 80-tych, do dzisiaj jest jednak najpopularniejszą rosyjską piosenkarką. Repertuar artystki liczy prawie 500 pozycji. Bez wątpienia to fenomen nie tylko rosyjskiego piosenkarstwa.
Ałła Pugaczowa dziś kończy 61 lat.
Dane odnośnie A. Pugaczowej są tylko przypuszczeniem, ponieważ wiadomo, że do lat 90-tych sprzedała 250 mln albumów. Stąd nie ma pewności, które miejsce powinna w statystyce zająć. Porównując miejsce w statystykach i zachowanie na scenie, stosunek do fanów, można śmiało powiedzieć, że Pugaczowej obca jest zarozumiałość, a sama czasami z uśmiechem przyznaje, że tak naprawdę jest plebejską piosenkarką.
W ciągu wielu lat Pugaczowa wykształciła swój własny styl. Temu też zawdzięcza swą sławę i oryginalność. Najbardziej znany rosyjski projektant mody – Wiaczesław Zajcew zaprojektował na jej zlecenie autorski krój odzieży. Zakłada on szerokie suknie bez rękawów, często wręcz przytłaczające figurę samej artystki (przez Rosjan są określane mianem «bałachonów»). Symptomatyczna jest też fryzura piosenkarki, określana mianem burzy blond-rudych włosów. Sam wizerunek wokalistki stał się obiektem niezadowolenia władz radzieckich, które częstokroć dawały temu wyraz. Na niektórych państwowych koncertach Pugaczowa była zmuszana ubrać się «w coś normalnego». Artystka zawsze mówiła, że dzięki szerokiej sukni może dostosować swój sposób poruszania się i sam wygląd do każdej piosenki. O swoich bałachonach mówi w sposób następujący: dzięki temu widz patrzy na mój strój ledwie chwilę, a dalej śledzi już tylko za muzyką. Niektóre z jej sukni to kilkanaście metrów tkaniny. Dzięki szerokiej sukni Ałła może łatwo modelować swój wygląd na scenie ze swojego rozmaitego repertuaru, w którym znajdą się piosenki od «Mniam mniam» po «Bóg z tobą!».
Piosenkarka otrzymała już setki różnego rodzaju nagród – ostatnio m.in. milenijną nagrodę International Biographical Centre w Cambridge, przyznawaną dla najwybitniejszych muzyków XX w. Wokalistka nie zawdzięcza jednak swej kariery zabiegom marketingowym, promocji. Historia muzyki notuje niewiele piosenkarzy, mających podobne warunki głosowe – praktycznie skala jej głosu obejmuje wszystkie zakresy głosów kobiecych i wiele niskich, aż 3 oktawy (kontralt – sopran). W większości piosenek dominuje jednak alt i kontralt. Uwagę zawraca też formant „szemrowy” – tj. jej lekko ochrypnięty ton głosu. Sama piosenkarka mówi, że głos to nie wszystko, trzeba mieć jeszcze co przekazać, aby widz zapłakał, uśmiechnął się, a być może nawet zmienił swe życie (tzw. aktorska gra w piosence). Nie powinno pokazywać się – zdaniem Pugaczowej – jedynie techniki, bowiem zawsze wygrywali ci, którzy okazywali na scenie duszę. A. Pugaczowa bardzo lubi wspominać sytuację jednego z zaplanowanych koncertów, gdy zaczęła rozmawiać z publicznością, po półtorej godziny wreszcie spostrzegła, że jest późno i wróciła do domu. Dopiero później widzowie zaczęli pytać, dlaczego właściwie ona nie śpiewała? Piosenkarka stwierdziła wówczas jednak: po co było śpiewać, jeśli mówiliśmy na te same tematy co w piosenkach?
CZYTAJ DALEJ ->>> PEŁNA TREŚĆ ARTYKUŁU
–
FOTOGRAFIE ORAZ TEKST POCHODZĄ ZE STRONY POLSKIEGO FAN-KLUBU PIOSENKARKI. PEŁNA TREŚĆ DOSTĘPNA NA STRONIE:
GORĄCO POLECAM!
Zdjęcia, informacje, bogata biografia – z pierwszej ręki!
Dodaj komentarz
Brak komentarzy.
MUZYKA ROSYJSKA | Portal o współczesnej muzyce rosyjskiej | 
Skomentuj