Когда-то очень давно,
В каком не помню году,
Взял я в руки гитару
На свою беду!
Moskwa, druga połowa lat 80.
Chwilowe ocieplenie, które wraz z początkiem lat 80. pozwoliło na pojawienie się rock-klubu i festiwali, w połowie tej samej dekady zastąpił dawny chłód. Jednak nie ostudziło to zapałów muzyków i wreszcie do głosu wróciła stolica.
Moskwa, która na parę lat zastygła, w 1985 roku otrząsnęła się z marazmu i pojawiła się z nowymi pomysłami na muzykę. Zrodziły się cięższe formy rocka w postaci hard rocka. Z niego zaś z czasem wyewoluowały metal i jego mocniejsze odmiany.
Za prekursora metalu w radzieckiej Rosji uchodzi ARIA (АРИЯ) – zespół, który może poszczycić się nieprzerwaną dwudziestosześcioletnią historią. Jak w wielu innych grupach i tu nie obyło się bez zmian personalnych, mimo tego, kolejne składy nie naruszyły obranego ponad ćwierć wieku temu kierunku muzycznego. Bezsprzecznie styl zespołu dojrzewał oraz zarówno muzyczny poziom, jak i warstwa tekstowa stopniowo rozwijały się, jednak ARIA konsekwentnie trzyma się obranego muzycznego wzorca wywodzącego się z hard rocka i heavy metalu.
ARIA, a dokładniej jej rozłam w 1987 r., przyczyniły się do powstania nowego zespołu, który zrobił w muzyce kolejny krok ku cięższym brzmieniom. Czterej członkowie zespołu, którzy nie mogli dojść do porozumienia z menedżerem, odłączyli się od macierzystej grupy i założyli własną o nazwie MASTER (МАСТЕР/MISTRZ). Pod nowym szyldem i z nowymi współpracownikami muzycy sięgnęli do trashu. Radzieckiej publiczności znów przyszło stanąć przed kolejnym wyzwaniem jakie stawiała niespotykana dotychczas maniera wokalna i podejście do gitarowego brzmienia, nasyconego mocnymi dźwiękami, sprawiającego wrażenia bardzo „gęstego”.
MASTER jest dziś jedną z kultowych grup, która zaczynając od trashu z czasem złagodziła swój repertuar: pojawiło się więcej melodii oraz więcej miejsca na bardziej finezyjne riffy, które zbliżyły zespół do heavy metalowych brzmień.
I choć droga od cięższych dźwięków ku lżejszym, bardziej popularnym jest wśród wielu zespołów na całym świecie często praktykowana, to można też znaleźć przykłady odwrotnego kierunku zmian.
Jednym z nich może posłużyć zaczynający również w latach 80. CHERNYJ OBELISK (ЧЁРНЫЙ ОБЕЛИСК/CZARNY OBELISK). Zespół sięgający swoimi korzeniami jazzu(!) z każdą płytą nieuchronnie zbliżał się ku trashowi. Obecnie CHERNYJ OBELISK po wspaniałym debiucie, który przystopował basista angażujący się jednocześnie w innym projekcie, po śmierci wokalisty – duszy zespołu – który zginął w tragicznym wypadku, po rozpadzie i ponownym powrocie na scenę stanęła pewnie na nogi. Nowy wokalista nie poddał się presji i stworzył własny image, który jednoznacznie kojarzy się z wizerunkiem grupy, i dał jej nowe życie. A sam CHERNYJ OBELISK jest dziś wymieniany wśród najlepszych rosyjskich trashowych zespołów.
Rock, na którym wychowało się pokolenie muzyków grających w latach 80., został poddany obróbce. Zmienił się nie tylko sam styl gry, również teksty z czasem nabierały innego charakteru, odbiegając coraz dalej od otaczającej rzeczywistości.
Również sposoby promocji zespołów, sceniczne kreacje muzyków czy sprzęt grająco-nagłaśniający ulegały stopniowym zmianom. Rosło także zainteresowanie publicznych mediów zespołami rockowymi, dotychczas działającymi w kulturalnym podziemiu.
Przemiany polityczne, za którymi szło ocieplenie stosunków z władzami oraz większe przyzwolenie na swobodę wyrażania myśli, niosło nadzieję na lepsze jutro. Pod koniec lat 80. scena rockowa w Związku Radzieckim miała się naprawdę dobrze i muzycy nawet nie przeczuwali, że burza już zbierała się nad ich głowami…
Ksenia Przybyś
http://rosyjskimetal.blogspot.com/
–
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
„ARIA – moje biesy” to historia rosyjskiego heavymetalowego zespołu, który może pochwalić się dwudziestopięcioletnią działalnością. ARIA, często nazywana „rosyjskim IRON MAIDEN”, ma w swoim kraju status jednej z najważniejszych grup, u nas natomiast jest prawie całkowicie nieznana. Aby naprawić to przeoczenie autor przedstawia nam historię zespołu opartą wyłącznie na rosyjskojęzycznych źródłach. W swych poszukiwaniach dotarł do najbardziej niedostępnych artykułów, wspomnień i innych świadectw. Za zgodą autorów tekstów, w książce opublikowane są wszystkie dotychczas napisane dla ARII słowa do ich utworów oraz polskie tłumaczenia. Dodatkową ciekawostką jest szczegółowa dyskografia zespołu. Zapraszamy na spotkanie z ARIA…
Dodaj komentarz
Brak komentarzy.
MUZYKA ROSYJSKA | Portal o współczesnej muzyce rosyjskiej | 
Skomentuj