Rosja lata 90.
Prosperita rockowych zespołów w drugiej połowie lat 80., na początku kolejnej dekady została brutalnie zdławiona. Jednak tym razem cenzura miała akurat czyste ręce. Więcej miały już do powiedzenia polityka, film i nowa młodzież. Oby przyszło ci żyć w ciekawych czasach – ta maksyma okazała się złym proroctwem…
– Ksenia Przybyś –
Do pogarszającej się sytuacji muzyków, a co za tym idzie, i muzyki przyczyniła się paradoksalnie wolność. Niezawisłość, którą uzyskały państwa wchodzące w skład byłego ZSRR, okazała się zabójcza dla gospodarek wielu z nich. Pogłębiający się kryzys ekonomiczny odbił się szerokim echem także w świecie muzyki – drastycznie zmniejszające się zapotrzebowanie na koncerty przywiodło niejeden zespół na skraj bankructwa. Wiele z nich nie podołało nowej sytuacji. Muzycy w końcu też ludzie i czasem muszą coś zjeść.
–
Drugim nie mniej skutecznym gwoździem do trumny okazało się wyjście rocka z muzycznego podziemia. To, co jest powszechne nie jest już pociągające. Flirt z kinematografią , w którym brały udział takie gwiazdy jak Konstantin Kinczew z ALICJI („Złodziej”), Wiktor Coj z KINA („Igła”) czy zespół AKWARIUM („Assa”), zakończył się tym, że kapryśna X muza wykorzystała popularność artystów, a potem ich rzuciła. Tak, to jest jak się z niewłaściwymi kobietami zaczyna romansować…
–
Kolejnym problemem, z którym przyszło się muzykom zmierzyć, była zmiana pokoleniowa słuchaczy. Nowi odbiorcy, z nowymi problemami, z inną wrażliwością nie byli zainteresowani melodiami sprzed dekady. Coraz większe otwarcie na Zachód przyniosło ze sobą niespotykane dotychczas dźwięki i mody, na które szybko pojawiło się zapotrzebowanie także w Rosji.
–
Odpowiedzią na ten głód nowych nurtów stał się zespół АГАТА КРИСТИ (AGATHA CHRISTIE), który powstał copradwa jeszcze w latach 80., ale wówczas mógł się pochwalić wyłącznie lokalną karierą w Swierdłowsku (dzisiejszy: Jekaterynburg). Początek lat 90. przyniósł barciom Samojłow i ich grupie sławę na skalę kraju, robiąc tym samym wyłom w dotychczas panującym moskiewsko-leningradzko-ufskim triumwiracie. Zespół zaproponował publiczności swoistą mieszankę post punkowego rocka i psychodelii, przyprawionej art-rockiem i szczyptą muzyki alternatywnej. Powstały w ten sposób drink okazał się na tyle mocny, że młodzieży długie lata szumiało w głowie. AGATHA CHRISTIE, która w 2010 roku odbyła pożegnalną trasę koncertową, przez wiele lat była jednym z najważniejszych zespołów rosyjskiej sceny. Zespołu można było nie lubić, ale nie sposób było ich zignorować.
–
Jak z dziurawego worka zaczęli się wpierw nieśmiało, a potem w tempie lawinowym, pojawiać się nowi wykonawcy. Kolejne pokolenie zaproponowało słuchaczom całą gamę odmian starego poczciwego rocka i gatunków mu pokrewnych. W świetle ramp zabrzmiały grupy grające grunge, power metal, alternatywny rock, new-metal, indie rock etc.
–
W fali zalewającej rynek nową muzyką, wśród wielu przeciętnych kolejnych zespołów-kopii, znalazły się też takie, które zasługiwały na większą uwagę. Upływający czas jak zazwyczaj stał się jednym z bezstronnych probierzy. Patrząc dystansu kilkunastu lat na pierwszy plan wysunęły się grupy, z których twórczością warto zapoznać się bliżej:
–
НОГУ СВЕЛО – ich utwór „Хару Мамбуру” stał się jednym z hymnów lat 90. proszę jednak nie pytać o czym jest ta piosenka – to po prostu muzyka z wokalnym żartem.
–
БИ-2 – w Polsce zrobiło się o nich tak naprawdę głośno, gdy trafiła do nas składanka ze ścieżką z filmu „Brat 2” – film bardzo kiepski, ale muzyka bardzo dobra!
–
ЭПИДЕМИЯ – zespół grający power metalu do angielsko- i rosyjskojęzycznych tekstów związanych tematycznie z literaturą fantasy, jako pierwszy nagrał metal operę, której efekty można posłuchać na płytach „Эльфийская рукопись ” („Elfowy rękopis”) i jego kontynuacji „Эльфийская рукопись: Сказание на все времена” (Elfowy rękopis: Opowiadanie na wsze czasy”).
–
ТРОЛЛЬ ГНЕТ ЕЛЬ – to jedna z najbardziej dziś popularnych grup w Rosji, opierając swoją muzykę oraz teksty na skandynawskim folklorze grają ostrego rocka. Dużo zabawy, poczucia humoru i przyjemnych riffów.
–
УНДЕРВУД – choćby za jeden utwór trudno ich nie polubić: „Очень хочется в Советский Союз” („Bardzo chcemy do Związku Radzieckiego”), grupa ukuła dla swojego stylu bardzo pasujący termin i określają się jako żart-rock.
–
DЕТI PICASSO – zespół, który nie boi się nowych dźwięków oraz elektroniki i używa ich z wyczuciem. Charyzmatyczna wokalistka śpiewa po rosyjsku i ormiańsku, a jedna z ich ostatnich płyt „Герда” („Gerda”) po prostu zachwyca.
–
–
Ksenia Przybyś
http://rosyjskimetal.blogspot.com/
–
„ARIA – moje biesy” to historia rosyjskiego heavymetalowego zespołu, który może pochwalić się dwudziestopięcioletnią działalnością. ARIA, często nazywana „rosyjskim IRON MAIDEN”, ma w swoim kraju status jednej z najważniejszych grup, u nas natomiast jest prawie całkowicie nieznana. Aby naprawić to przeoczenie autor przedstawia nam historię zespołu opartą wyłącznie na rosyjskojęzycznych źródłach. W swych poszukiwaniach dotarł do najbardziej niedostępnych artykułów, wspomnień i innych świadectw. Za zgodą autorów tekstów, w książce opublikowane są wszystkie dotychczas napisane dla ARII słowa do ich utworów oraz polskie tłumaczenia. Dodatkową ciekawostką jest szczegółowa dyskografia zespołu. Zapraszamy na spotkanie z ARIA…
–
–
Dodaj komentarz
Brak komentarzy.
Skomentuj